สำหรับผมที่ประทับใจมิรู้ลืม ก้คือ แบบเรียนเด้กดี มานีมานะ สมัยนั้น ท่องได้จนติดปาก ชอบมากมาย และที่จำได้แม่น เพระาผมเป็นรุ่นสุดท้ายที่ใช้หลักสูตรนี้ (เข้า ป 1 ปี 2534) เพราะรุ่นน้องต่อมาเรียน กล้า แก้ว อะไรอ่ะ
ที่ประทับใจมากมาย เพราะเรารู้สึกว่า เหมือนตัวละครในเรื่อง เค้ามีตัวตนจริงๆ และแต่ละปี ตัวละครเด็กๆในเรืื่องก้จะโต และเรียนรู้หลายๆอย่างไปพร้อมกับเรา จนรู้สึกว่า เค้า เหล่านั้น เป็นเพื่อนเราจริงๆ และที่แอบร้องไห้มากมาย ก็ตอนอยู่ชั้น ป 5 ที่แม่ของ เพชรไปหาหน่อไม้และโดนงูกัดตาย ในป่า (เศร้ามากมาย คิดถึงแม่เลยอ่ะ สงสารเค้า ) แล้วตอนทที่เด้ก ๆจบ ป 6 เราก็จบด้วย ทำให้รู้สึกเหมือน เราจะพลัดพรากไม่เจอกันแล้วจริงๆ สารพัดสารเพ กับอารมณ์ สงสารชูใจ ที่อยู่กับยายมาตั้งแต่เด้ก และเข้าใจว่า แม่เสียไปแล้ว สุดท้าย พอจะจบ ป 6 แม่กลับมาจากเมืองนอกจะมารับไปอยู่ด้วย อารมณ์ของชูใจตอนนั้น ทั้งดีใจที่รู่ว่ายังมีแม่ และทั้งแค้นที่ตลอดเวลา แม่ไม่มาดูแล ไยดีเลย อ่ะ ส่วนเพชรกับจันทร ตอนแรกชีวิตลุ่มๆดอนๆ สุดท้ายก้ ได้มาพบเพือนๆ กลุ่มนี้ จนสามารถกลายเป็นเด้กดี ประสบผลสำเร็จได้
........ ผมว่า น่าจะมีผู้จัดละคร หรือ ภาพยนตร์ เอามาสร้างบ้าง อยากดู จริงๆ ครับ เชื่อว่า น้าๆ หลายคน น่าจะจำหนังสือเด้กดี เหล่านี้กันได้
