ผมทำใจกับฟุตบอลไทยมาตั้งนานแล้วครับ
อย่าเกลียดผมที่ผมชอบดูบอลนอกและรู้จักนักฟุตบอลต่างชาติมากกว่านักบอลไทย
ผมเคยเห็นทีมโปรดโลดแล่นเป็นแชมป์ในประเทศและยุโรปจนเบื่อ
และวันนึงตกต่ำก็ยังรักผูกพันอยู่ในสายเลือดกันตลอดมา
มันอาจเป็นปลอบประโลมใจตัวเอง
อย่างน้อยก็มีสโมสรในไทยที่มีกองเชียร์เหนียวแน่น เป็นรูปเป็นร่างกว่าเมื่อก่อนมากมาย
กองเชียร์เต็มสนามในต่างจังหวัดซึ่งมองอนาคต น่าจะยั่งยืนกว่าอดีตที่อาศัยงบประมาณจากธุรกิจ
การเงิน หรือสวัสดีการรัฐวิสาหกิจ ข้าราชการหล่อเลี้ยงฝ่ายเดียว
เห็นกองเชียร์ตีกัน ก็เพราะมันคงรักจนแทบจะตายแทนทีมมันได้กระมัง
แต่ที่ประสบความสำเร็จก็เพราะได้สปอนเซอร์อย่างสยามสปอร์ตและสื่อต่างๆช่วยกันด้วย
ถึงแม้จะได้คนที่ไม่ได้อย่างใจเราปารถนามาเป็นนายก สมาคมฟุตบอลไทย
ก็ขอให้เราเป็นกำลังใจให้กับวงการบอลไทย อย่าพึ่งท้อแท้จนทอดทิ้งกันไปนะครับ
