0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
ออกแนว " เพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด " เซลล์ก็ไม่ได้เป็นเหมือนกันซะทุกคน มันเป็นธรรมดา มีมากบ้างน้อยบ้าง หลายคนคงคิดว่า " พวกที่มาซื้อรถมันมีตังค์ บวกมันไปขนหน้าแข้งไม่ร่วงหรอก " และอีกหลายคนก็คิดว่า "ขอนิดนึงนะถือซะว่าเป็นเซอร์วิสช๊าตแล้วกันนะ " บางคนก็บริการดีซะจนคนซื้อเกรงใจเลยก็มี คนซื้อหยิบยื่นให้เองเลย ถ้าเกิดเรื่องที่ไม่ปรกติกับชีวิตผม ผมก็จะหวนนึกถึงประโยคนี้ขอรับ "ในบ้านเมืองนั้น มีทั้งคนดีและคนไม่ดี ไม่มีใครจะทำให้ทุกคนเป็นคนดีได้ทั้งหมด การทำให้บ้านเมืองมีความปรกติ สุขเรียบร้อย จึงมิใช่การทำให้ทุกคนเป็นคนดีหากอยู่ที่การส่งเสริมให้คนดีได้ปกครองบ้านเมือง และควบคุมคนไม่ดีไม่ให้มีอำนาจ ไม่ให้ก่อความเดือดร้อนวุ่นวายได้"พระบรมราโชวาท ของ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว แต่ถ้ารับไม่ไหว(แต่ทำอะไรมันไปก็ไม่ได้ ไม่เกิดประโยชน์) จะมีอีกคำขอรับ คือ กมฺมุนา วตฺตตี โลโก แปลว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม สาธุฯ ส่งมันไปเลย แล้วไม่ต้องกลับไปคิดให้ปวดหัวแถมให้ ปรัชญาการดำเนินชีวิตที่ผมพยายามทำอยู่" อย่าไปทะเลาะกับอตีด มันผ่านไปแล้ว จงเก็บมันเป็นบทเรียน อย่าไปทะเลาะกับอนาคต มันยังมาไม่ถึง จงเตรียมตนให้พร้อมรับกับมันดีกว่า เพราะเราทะเลาะกับปัจจุบัน มันก็หนักมากพอแล้วกับชีวิตหนึ่ง "
