เคยจนที่สุดแค่ไหนมาแชร์กัน

[ANAN.]

ผมไม่รู้จักความจนครับ
ผมไม่เคยจน
เพราะผมไม่เคยคิดว่าผมจน
รวยจน อยูที่ ใจ
ตามสโลแกนผมครับ
ลำบาก แต่ ไม่ยากจน

น้าโก ถูกต้องเลยค่ะ...เราต้องยิ้มสู้กับทุกสิ่ง...คนข้างหลังรอเราอยู่ 

ใช่ครับ  ข้างหลังน้าโก  มีหลายหลัง

[Preecha Lek_NDC.304]

เคยครับ ช่วงฟองสบู่แตก ปี 2540
มีเงินติดคัวอยู่ 2 บาท ไม่มีงานทำ นอนนิ่งๆเพื่อไม่ให้หิวอยู่ 2 วัน แถมติดหนี้บัตรเครดิตกับธนาคาร
ยอดเงินรวมประมาณ 7 หลัก ต้องรับจ้างรายวัน เป็นบทเรียนที่ คุ้มค่ามากเลยครับ
ต่อไปนี้ผมจะไม่ยอมจน เพราะจุดต่ำสุด ผมผ่านไปแล้ว การลุกขึ้นใหม่นี้ ไม่ได้เริ่มจากศูนย์ครับ
แต่มันติดลบ เพราฉะนั้น ให้กลับไปเหลือศูนย์ ผมก็ยังบวกอยู่ดี

ชีวิตต้องสู้ครับ อย่าไปท้อ ถ้าท้อก็เท่ากับถอย
ขอเป็นกำลังใจให้น้าทุกคนครับ รวมทั้งตัวผมด้วย
 

[Eddyfusher]

จนสุดตอนเรียน ป.ตรี ปีสุดท้าย ติดโปรเจ็คซัมเมอร์ เงินกู้ กยส หมด เนื่องจากเค้าให้แค่จบเทอมครับ ไม่มีอะไรจะกินครับ

ก็เลยไปเก็บผักบุ้งในหนองน้ำหลังหอพักมาผัดกับน้ำปลากินกับข้าวครับ มารู้ทีหลังว่าหนองน้ำหลังพอพักเต็มไปด้วยผ้าอนามัย ถุงยาง ที่คนในหอพักทิ้งในหนองน้ำครับ อ้วกกระจายยยย 

จนยังไม่เจียม หลังจากที่รู้ว่าผักบุ้งในหอพักไม่โสภา เท่าใหร่ เลยเบนเข็มไปทุ่งนาข้าวถัดไปจากหนองน้ำเห็นมีปูนาอยู่เยอะ เลยจับมาต้มกินอีกเช่นกัน ปรากฏว่าปูนาที่เค้าฉีดยาฆ่าแมลงทิ้งไว้ครับ อ้วกอีกครับ รอบสอง คราวนี้ได้กินข้าวต้มเลยครับ 

[น้าเดฟ ECU SHOP & Dfast]

มาดันกระทู้คนเคยจนครับ

อ่านแล้วก็มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป

 

[สาย 4]

ผมก็จนครับ....ทุกวันนี้....รถก็ไม่มี...บ้านก็ไม่มี สู้ๆครับ...

[Su_]

เรื่องมันยาวความจน
เวลานี้ก็ยังจนอยู่เลย
ปัจจุบันนะรอนานๆๆ

[tonsa99 NDC 743]

เคยจนที่สุดคงเป็นตอนเด็กๆ จบ ม. 6 ใหม่ๆ อยากเรียนต่อ ป.ตรี แต่พ่อกับแม่ไม่มีเงิน
- อาจารย์ที่โรงเรียนส่งค่ารถมา 5 พัน (บุญคุญนี้นู๋จะจำไปจนตาย)
- อาศัยรถเพื่อนที่ไปเรียนด้วยกัน เขาไปส่ง
- พี่ชายเรียนวิศวะ ที่ กทม. แม่ถอดสร้อยทอง 1 บาท ให้ พร้อม ขายควาย 1 ตัว (พ่อน้ำตาซึม เพราะรักควายตัวนี้มาก ) ...ทุกวันนี้พี่ชายได้ดีไปแล้ว ส่งเงินให้พ่อ-แม่ทุกเดือน วันหยุดพาลูก เมียกลับมาเยี่ยมพ่อแม่
- ตอนเรียน ป.ตรี ที่โคราช กู้ กยศ. จ่ายค่าเทอมเอง.. ได้ทุนเรียนฟรีจากโรงเรียนเดือนละ 2500 บาท ต้องใช้ให้ครบเดือน พร้อมค่าอุปกรณ์การเรียนด้วย เครื่องสำอางค์ไม่ต้องพูดถึง ..เหลือกินข้าวก็บุญแล้ว...มาม่าเท่านั้นที่ช่วยชีวิต และเพื่อนเมทอีก 2 คน ที่ช่วยเหลือ ขอบคุณมากๆนะ (ฉันรักพวกแกมากๆ) 
- ผ่านไป 1 ปี พอขึ้นปี 2  กยศ. งบเหลือ ..ได้ให้ค่าครองชีพด้วย เดือนละ 2 พัน + เงินเดือนจากโรงเรียนมัธยมเดิม 2500 = มีเดือนละ 4500 บาท ดีใจยังกะได้แก้ว ..เพราะเวลากลับบ้าน ยังเหลือแบ่งให้แม่ด้วย  (แม่ทำนา แก่แล้ว ..น้ำท่วมติดๆกันทุกปี ข้าวไม่ได้ หนี้สินจากรุ่นตายาย ก็พอกพูน)
- เรียน จบ มาได้เริ่มทำงาน อะไรๆเริ่มดีขึ้น พี่ชายก็เรียนจบ ...ทำงาน ..ส่งเงินให้ที่บ้าน ปลดหนี้ ไถ่โฉนดที่บ้านออกจากธนาคาร ปรับปรุงบ้านใหม่ ...แบ่งเก็บ ..ดาวน์รถ  ..ผ่านมาได้ทั้งหมดเพราะคำสอนของพ่อ - แม่ ...ดราม่า น้ำตาเริ่มไหล...พอๆๆ 

สวดเลยครับน้า

[nii NDC.604™]

ขอบคุณทุกคนค่ะ พอเรามีเราเลยอยากให้โอกาสทุกคนที่ด้อยกว่าเรา ใครชวนทำบุญเรื่องการศึกษาที่ไหนเราก็ทำ เท่าที่เรามี ..ทุกวันนี้ก็ให้ทุนการศึกษากับเด็กที่โรงเรียนมัธยมที่เคยให้ทุนการศึกษาเรา  ที่เราได้โอกาสจากเขามา  ปีละ 2 ทุน ขอให้บุญกุศล เกื้อหนุน ให้เราเจอแต่คนดีๆ และเรื่องดีๆ สาธุๆ

[sajaut]

เคยจนที่สุดคงเป็นตอนเด็กๆ จบ ม. 6 ใหม่ๆ อยากเรียนต่อ ป.ตรี แต่พ่อกับแม่ไม่มีเงิน
- อาจารย์ที่โรงเรียนส่งค่ารถมา 5 พัน (บุญคุญนี้นู๋จะจำไปจนตาย)
- อาศัยรถเพื่อนที่ไปเรียนด้วยกัน เขาไปส่ง
- พี่ชายเรียนวิศวะ ที่ กทม. แม่ถอดสร้อยทอง 1 บาท ให้ พร้อม ขายควาย 1 ตัว (พ่อน้ำตาซึม เพราะรักควายตัวนี้มาก ) ...ทุกวันนี้พี่ชายได้ดีไปแล้ว ส่งเงินให้พ่อ-แม่ทุกเดือน วันหยุดพาลูก เมียกลับมาเยี่ยมพ่อแม่
- ตอนเรียน ป.ตรี ที่โคราช กู้ กยศ. จ่ายค่าเทอมเอง.. ได้ทุนเรียนฟรีจากโรงเรียนเดือนละ 2500 บาท ต้องใช้ให้ครบเดือน พร้อมค่าอุปกรณ์การเรียนด้วย เครื่องสำอางค์ไม่ต้องพูดถึง ..เหลือกินข้าวก็บุญแล้ว...มาม่าเท่านั้นที่ช่วยชีวิต และเพื่อนเมทอีก 2 คน ที่ช่วยเหลือ ขอบคุณมากๆนะ (ฉันรักพวกแกมากๆ) 
- ผ่านไป 1 ปี พอขึ้นปี 2  กยศ. งบเหลือ ..ได้ให้ค่าครองชีพด้วย เดือนละ 2 พัน + เงินเดือนจากโรงเรียนมัธยมเดิม 2500 = มีเดือนละ 4500 บาท ดีใจยังกะได้แก้ว ..เพราะเวลากลับบ้าน ยังเหลือแบ่งให้แม่ด้วย  (แม่ทำนา แก่แล้ว ..น้ำท่วมติดๆกันทุกปี ข้าวไม่ได้ หนี้สินจากรุ่นตายาย ก็พอกพูน)
- เรียน จบ มาได้เริ่มทำงาน อะไรๆเริ่มดีขึ้น พี่ชายก็เรียนจบ ...ทำงาน ..ส่งเงินให้ที่บ้าน ปลดหนี้ ไถ่โฉนดที่บ้านออกจากธนาคาร ปรับปรุงบ้านใหม่ ...แบ่งเก็บ ..ดาวน์รถ  ..ผ่านมาได้ทั้งหมดเพราะคำสอนของพ่อ - แม่ ...ดราม่า น้ำตาเริ่มไหล...พอๆๆ 

สุดยอดเลยคับ ใครได้คุณเป็นเมียโชคดีจัง กตัญญูเป็นสิ่งที่ดีคับ

[jeklek_"NDC 458"]

ตอนที่ผมจนที่สุดก้อตอนเรียน ปวช.ต้องเข้าไปเรียนในตัวจังหวัด บางมื้อมีแต่ข้าว(เอาข้าวสารไปจากบ้าน)แต่ไม่มีกับข้าว ต้องรอให้ดึกหน่อยเพื่อรอให้บ้านข้างๆหลับก่อนแล้วก้อเอามือล้วงเข้าไปเอาซอสภูเขาเทใส่ข้าวกิน(อันนี้ไม่ดีเลยที่ต้องขโมย) จะไปอาศัยอยู่วัดเขาก้อไม่ให้อยู่เนื่องจากไม่รู้จักพระรูปใดเลย บางมื้อก้อได้เพื่อนที่อยู่วัดนั่นแหละเก็บกับข้าวไว้ให้ ซึ่งตอนนี้มีงานทำที่มั่นคงพอที่จะเลี้ยงครอบครัวได้ และเมื่อมีโอกาสก้อจะช่วยเหลือคนที่ด้อยโอากสกว่าเรา และต้องขอบคุณพ่อและแม่ที่คอยสอนเราให้อดทน ให้หนักเอาเบาสู้

[pitak196]

   แม่มีลูกตั้ง8คน ผมตอนเด็กได้กินข้าวกับเกาเหลาลูกชิ้นที่ต้องแบ่งเป็นสี่ชิ้นเล็กๆจะได้ดูเยอะๆ ก็มีความสุขได้เพราะแบ่งกันกินกับน้องชาย ก่อนนอนไม่เคยรู้จักนมผง แม่ให้กินแต่นมข้นหวาน ไม่รู้หรอกครับว่าอะไรถูกหรือแพง รู้อย่างเดียวว่าอร่อยและมีความสุขมากเพราะคนที่ป้อนขวดนมคือแม่คนที่ผมต้องนอนกอดทุกคืนและระหว่างดูดก็ไม่อยากให้คนอื่นมาแย่งความรักจากแม่ของผมไป
   ตอนที่บ้านจะโดนไล่ที่แม่ต้องตระเวณขายของทางรถไฟผมก็ได้ไปด้วยบ้าง ก็ยังจำได้ว่า แม่ขายเสื้อผ้าและหยิบยีมจากญาติที่มาจากเมืองจีนด้วยกัน จนได้บ้านและคืนเงินให้ญาติหมดแล้ว ตอนนี้พี่สาวมีพร้อมรับแม่ไปอยู่ด้วย ส่วนผมได้แยกมาอยู่เป็นครอบครัวดัวเองแต่ไม่ค่อยได้เจอแม่ ก็รู้สึกผิดเหมือนกัน
  บางทีคนรวยผมว่าเขาเหมือนจะไม่เคยทุกข์ แต่ไม่ใช่หรอกครับ

[น้าโก มหาสารคาม]

ผมไม่รู้จักความจนครับ
ผมไม่เคยจน
เพราะผมไม่เคยคิดว่าผมจน
รวยจน อยูที่ ใจ
ตามสโลแกนผมครับ
ลำบาก แต่ ไม่ยากจน

น้าโก ถูกต้องเลยค่ะ...เราต้องยิ้มสู้กับทุกสิ่ง...คนข้างหลังรอเราอยู่ 

ใช่ครับ  ข้างหลังน้าโก  มีหลายหลัง

เด๊๋ยวจับมารวมไว้หลังเดียวให้ดู จะฮาไม่ออก

[wayoo]

อาจจะไม่เท่าน้าๆหลายท่าน แต่ที่เคยผ่านมาห็หนัก อยาดเล่า แต่น้ำตาจะไหล +1 ละกันครับ